به روزى مرا تا كه دادى نياز
به احسان تو دست من شد دراز
در آنجا چو كردى مرا استوار
توام روزى آن گاه دادى قرار
هم از رزق مادر تو دادى نصيب
دل او تو كردى به من بىشكيب
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.