تا آنجا كه وقتى به روزى تو محتاج گشتم و از يارى كرمت بىنياز نبودم و از بركت خوردنى و آشاميدنى مادرم كه مرا در شكم او جاى دادى و در رحم او به وديعت سپردى، براى من روزى قرار دادى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.