و از آتشى كه استخوانها را پوسانده و آب جوش به كام ساكنانش فرومىريزد؛ و از آتشى كه از هر كس در برابر آن زارى كند چيزى باقى نمىگذارد و نسبت به كسى كه از آن درخواست مهربانى كند هيچ ترحم به خرج نمىدهد و بر سبك كردن عذاب از كسى كه در برابر آن خشوع و خضوع كند و در برابرش تسليم گردد، قادر نيست؛ آتشى كه از ساكنانش با سوزندهترين و دردناكترين و شديدترين وضع استقبال مىكند.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.