و از آن آتشى كه بخشى از آن، بخشى ديگر را مىبلعد و پارهاى از آن، بر پارهاى ديگر مىتازد؛ و از آتشى كه استخوانها را مىگدازد و مىپوساند، و ساكنانش را از آب جوشان مىنوشاند؛ و از آتشى كه براى زارى كنانش، از عذاب چيزى كم نمىگذارد، و بر كسانى كه از آن عطوفت و رحمت مىطلبند، رحم نمىكند، و بر كاستن عذاب از كسانى كه در برابرش خاشع و تسليماند، قدرت ندارند؛ (آتشى كه) با ساكنان خود، با سوزندهترين عذابها و دردناكترين كيفرها و وخيمترين عقوبتها ملاقات مىكند.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.