(خدايا! به تو پناه مىبرم) از آتشى كه باعث پوسيدگى استخوان مىشود و اهل خود را از آب جوشان سيراب مىكند، و از آتشى كه بر تضرع كنندهاش دلسوزى نمىنمايد و بر كسى از او عطوفت و مهربانى خواهد، رحم نمىكند و براى آن شخص كه در مقابل او خضوع كرده و تسليم شده، قادر به تخفيف مجازات نيست. آتشى كه با ساكنان خود با دردناكترين عذاب و شديدترين وبال روبرو مىشود.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.