خدايا ز نيكان چو كردى تو ياد
درودت به پيغمبر و آل باد
بدينگونه خود تا شب و روز بود
تو بفرست بيحد به احمد (ص) درود
دگر نيز بر عترتش آنكه بود
بود از تو تا روز محشر درود
درودى كه پايان نگيرد بكار
درودى فزاينده و بيشمار
درودى پراكنده بر بيكران
زمين كرده پر، رفته بر آسمان
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.