خدايا، هر وقتى كه يادى از نيكان شود، تو بر محمد و آلش درود فرست و تا آن دم كه شب و روزى برقرار است، بر محمد و آلش رحمت فرست؛ درودى كه پيوستگى آن قطع نگردد و به حساب درنيايد؛ درودى كه هوا را آكنده سازد و زمين و آسمان را پر نمايد.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.