پروردگارا! روا مدار كه از معرفت مصلحت خويش باز مانيم تا قدر جليل و عظيم تو در خاطر ما به كاهش گرايد و رضاى تو در چشم ما مكروه و منفور جلوه كند و موجبات شقاوت جان ما را از حسن عاقبت دور براند و راه عافيت را به روى ما ببندد.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.