و داغ ناتوانى شناخت آنچه را كه برگزيدهاى، بر ما منه؛ و روا مدار كه از شناخت مصلحت خويش بازمانيم، و در نهايت، بزرگى منزلت تو را نشناختيم و تقدير تو را سبك بشماريم، و مورد رضاى تو را ناخوش داريم، و به كارى كه از فرجام نيك دورتر، و به نكبت و شقاوت نزديكتر است، روى آوريم.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.