فراز 2 از دعای 34 ( ستّاریت و بخشش و عفو الهی )

چه بسيار نكوهيده كه ما مرتكب شده‌ايم و چه بسيار فرمان كه ما را بر آن مطلع فرمودى و ما از آن تخطى كرديم و بسا زشتيها كه اندوختيم و بسا خطاها كه دست به ارتكاب آن زديم كه تو خود از آن اطلاع داشته‌اى، صرف نظر از بينندگان ديگر، و تو از هر كس ديگر بر افشاء آن تواناتر بودى، عافيت تو در جلو چشمان ايشان پرده وار فرو افتاد و چون سدى جلو گوشهايشان را گرفت.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.