بسا كارها كه نهى فرمودهاى و ما به جاى آوردهايم. بسا كارها كه فرمان دادهاى و ما را بر آنها آگاه ساختهاى، و ما تجاوز ورزيدهايم. بسا گناهان كه در كسب آن كوشيدهايم و بسا خطاها كه مرتكب شدهايم و تنها تو از آن آگاه بودهاى نه نگرندگان و تو از هر كس ديگر به افشاى آن تواناتر بودهاى. اى خداوند، عافيت تو چونان پردهاى بر روى چشمانشان فروافتاد و چون سدى راه گوشهايشان را بگرفت.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.