فراز 2 از دعای 34 ( ستّاریت و بخشش و عفو الهی )

بسا كارها كه نهى فرمودى و ما به جاى آورديم، بسا دستورى كه ما را از آن با خبر ساختى و ما از آن گذر كرديم، بسا گناهان كه در انجامش كوشيديم، بسا خطاها كه مرتكب شديم، گناهان و خطاهايى كه تنها تو از آن با خبر بودى نه نگرندگان، و بر افشاى آن تو توانا بودى بيش از ديگران اما عافيتت چون پرده‌اى بر ديدگان مردمان فرو افتاد، و چون سدى بر گوشهايشان پوشش نهاد.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.