فراز 4 از دعای 34 ( اشتیاق به خداوند )

و وقت اين توفيق را به ما نزديك ساز (كه پيش از وقت مرگ موفق به توبه حقيقى شويم) و ما را از ياد خود (و از راه اطاعت خويش) به دست غفلت مسپار (و ما را به خود وامگذار تا به امور دنيوى و لذات حسى حيوانى پرداخته و از ياد تو و شوق ديدار تو غافل شويم) كه اى خداى من ما به تو شوق و رغبت قلبى داريم و (دايم به شهود حضرتت و حال حضور و توجه به جمال بى‌حدت مشتاقيم) و از گناهان (كه موجب حجاب ميان ما و جمال تست پشيمانيم (از هر چه جز ياد رخت اى يار توبه وز هر سخن جز ذكرت اى دلدار توبه)

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.