درود تو بر احمد و خاندان
كه هستى شرف يافت از نامشان
مبادم پريشان كه بر ديگران
چنين دادهاى يا فزودى چنان
مرا رشك بر بندگانت مباد
كه بربستيم ديگرى را گشاد
مبادا كه بينم گرفتارشان
ز كبرى كه افزودهاى بارشان
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.