درود تو بر احمد و خاندان
كه هستى شرف يافت از نامشان
ببخشاى آن دولت جاودان
كه آفت نيايد ز دوران بر آن
ببخشاى شاهى ولى سرمدى
به جنت كه دور است از هر بدى
كه تنها تويى جاودانى و بس
نه زايد ز تو، نى تو فرزند كس
نه هرگز كسى چون تو والا بود
نه در هستىات هيچ همتا بود
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.