بار خدايا، خشكى و بىبارى سرزمينهاى ما را با ريزش باران خود از ميان ببر و روزى ما را برسان و اندوه از دل و جان ما بران و چنان كن كه از تو جز به تو مشغول نباشيم و سرچشمهى احسان خويش را از هيچ يك از ما دريغ مدار. همانا كه توانگر تنها اوست كه تو وى را بىنياز گردانى و تندرست تنها او كه تو او را بپايى
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.