فراز 4 از دعای 36 ( درخواست باران و رزق و روزی )

خدايا! خشكى شهرهاى ما را به آب دادن خود ببر، و وسوسه‌ى دلهاى ما را به روزى خود بيرون فرما، و ما را از خود به ديگرى سرگرم مفرما، و فزونى خيرت را از همه‌ى ما جدا مكن، زيرا بى‌نياز كسى است كه تو او را بى‌نياز كرده‌اى، و سالم كسى است كه تو او را نگاه داشته‌اى،

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.