بارخدايا خشگى شهرهاى ما را به آب فشانى خود برطرف ساز، و انديشهى بد سينههاى ما را به روزى فرستادن خود بيرون ران، و ما را از خود به، ديگرى مشغول مكن، و اصل و مايهى نيكى خود از ما قطع مگردان.
چرا كه غنى كسى است كه تو بىنيازش ساختهاى، و سالم آنكه تو نگاهش داشتهاى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.