پس (اى خداى بزرگ!) تو را سپاس كه از (گزند) بلا درومان داشتهاى، و تو را شكر بر نعمتهايى كه ارزانى ما كردهاى، سپاسى كه بر سپاس ديگر سپاسگزاران پيشى گيرد، شكرى كه (گسترهى) زمين و آسمان را فرا گيرد.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.