پس تو پاك و منزهى! چه روشن و آشكار است برخورد كريمانهى تو با كسى كه در اطاعت تو بوده يا تو را معصيت كرده است. مطيع و فرمانبردار را در برابر آنچه خود توفيق انجامش را دادهاى، سپاس مىگزارى؛ و گنهكار نافرمان را در آنچه كه به شتاب ورزيدن در كيفرش توانايى، مهلت مىدهى.