فارسی
فراز 12 از دعای 37 ( فضل خدا )
وَ لَوْ كَافَأْتَ الْمُطِيعَ عَلَى مَا أَنْتَ تَوَلَّيْتَهُ لَأَوْشَكَ أَنْ يَفْقِدَ ثَوَابَكَ ، وَ أَنْ تَزُولَ عَنْهُ نِعْمَتُكَ ، وَ لَكِنَّكَ بِكَرَمِكَ جَازَيْتَهُ عَلَى الْمُدَّةِ الْقَصِيرَةِ الْفَانِيَةِ بِالْمُدَّةِ الطَّوِيلَةِ الْخَالِدَةِ ، وَ عَلَى الْغَايَةِ الْقَرِيبَةِ الزَّائِلَةِ بِالْغَايَةِ الْمَدِيدَةِ الْبَاقِيَةِ .
و اگر پاداش عمل اهل طاعت را- كه توفيقش از جانب توست- به اندازه‌ى عطا مى‌كردى چه بسا كه سزاوار (اين مقدار) ثواب نبودند- و نعمت تو نيز از. ميان مى‌رفت ولى تو (اى خداوند مهربان!) از روى كرم و بزرگوارى ذاتى خود در برابر
عملى كه در مدت كوتاه و گذراى (دنياى) فانى داشته، پاداشى هميشگى و دراز مدت (در عالم آخرت) در نظر گرفته‌اى، و در ازاى كردار زودگذر و فانى، اجرى جاودانه و طولانى به وى ارزانى داشته‌اى؛
استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.
انتخاب شرح:
- حسین انصاریان - محمد رضا آشتیاني - محمد جعفر امامی - محمد بن سلیمان تنکابنی - محمد علي مدرسی چهاردهی - بدیع الزمان قهپائی - سید عليخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید علیخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید محمد باقر حسينی (داماد) - سید محمد باقر موسوی حسينی شيرازی - سید محمد حسین فضل الله - سید محمد شيرازی - سید نعمة الله جزائری - عباس علی موسوی - محمد جواد مغنیه - محمد دارابی - نبیل شعبان
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
