فارسی
پنجشنبه 01 آذر 1403 - الخميس 18 جمادى الاول 1446
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه



فراز 13 از دعای 37 ( رحمت گستردۀ خدا )

ثُمَّ لَمْ تَسُمْهُ الْقِصَاصَ فِيما أَكَلَ مِنْ رِزْقِكَ الَّذِي يَقْوَى بِهِ عَلَى طَاعَتِكَ ، وَ لَمْ تَحْمِلْهُ عَلَى الْمُنَاقَشَاتِ فِي الآْلَاتِ الَّتِي تَسَبَّبَ بِاسْتِعْمَالِهَا إِلَى مَغْفِرَتِكَ ، وَ لَوْ فَعَلْتَ ذَلِكَ بِهِ لَذَهَبَ بِجَمِيعِ مَا كَدَحَ لَهُ وَ جُمْلَةِ مَا سَعَى فِيهِ جَزَاءً لِلصُّغْرَى مِنْ أَيَادِيكَ وَ مِنَنِكَ ، وَ لَبَقِيَ رَهِيناً بَيْنَ يَدَيْكَ بِسَائِرِ نِعَمِكَ ، فَمَتَى كَانَ يَسْتَحِقُّ شَيْئاً مِنْ ثَوَابِكَ لَا مَتَي
آنگاه در برابر رزقى كه از خوان نعمت تو خورده تا به وسيله‌ى آن بر طاعت نيرو گرفته از او مطالبه‌ى عوض و بها نكرده‌اى، و در رسيدگى به حساب آلات و ابزارى كه استعمال آنها را وسيله‌ى رسيدن به آمرزش تو قرار داده با او سختگيرى ننموده‌اى. و اگر با او چنين رفتار كرده بودى يكسره حاصل دسترنجش و نتيجه‌ى كوشش در برابر كوچكترين نعمتها و عطاياى تو از دست مى‌رفت، و خود در پيشگاه تو براى ساير نعمتهايت در گروه مى‌ماند. پس در اين صورت كى و كجا چيزى از ثواب تو را استحقاق مى‌داشت؟! نه! (استحقاق نمى‌داشت) كى استحقاق مى‌داشت؟!

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.


انتخاب شرح:
- حسین انصاریان - محمد رضا آشتیاني - محمد جعفر امامی - محمد بن سلیمان تنکابنی - محمد علي مدرسی چهاردهی - بدیع الزمان قهپائی - سید عليخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید علیخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید محمد باقر حسينی (داماد) - سید محمد باقر موسوی حسينی شيرازی - سید محمد حسین فضل الله - سید محمد شيرازی - سید نعمة الله جزائری - عباس علی موسوی - محمد جواد مغنیه - محمد دارابی - نبیل شعبان
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^