سپس سپس از او در آنچه از روزى تو خورده و به آن بر فرمانبريت نيرو گرفته جبران نخواسته، و او را در حسابرسى از ابزار سختگيرى ننمودى، ابزارى كه به كار بردن آنها را وسيلهى رسيدن به آمرزشت قرار دادى، و اگر با او چنين مىكردى تمام آنچه براى آن كوشش كرده رفته بود و (نيز) تمام آنچه در آن تلاش كرده، در برابر كوچكترين احسانها و نعمتهايت، و در پيشگاهت به خاطر نعمتهاى ديگرت در گرو مىبود. پس چه زمانى شايسته است چيزى از ثواب تو را ؟ نه هيچ وقت؟