فراز 14 از دعای 37 ( عذاب و کیفر گنه‌کار )

اى خداى من! اين حال و وضع كسى است كه تو را فرمانبردارى كرده و راه كسى است كه براى تو رسم بندگيش را پيش گرفته است. اما آن كس كه دستور و فرمان تو را نافرمانى كرده، و مرتكب نهى تو شده، پس با بلا و گرفتار كردنت به سراغش نرفتى و كيفر و گوشماليش را جلو نينداختى تا حال و وضع خود را در نافرمانى تو به حال بازگشت و توبه به سوى طاعت و فرمانبردارى تو تغيير دهد. و در اولين چيزى كه به نافرمانى تو اراده كرد سزاوار همه‌ى آن كيفرهايى بود كه براى همه‌ى خلق و جميع آفريدگانت آماده و مهيا كرده‌اى.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.