فراز 14 از دعای 37 ( عذاب و کیفر گنه‌کار )

اى خداى من! اين حال كسى است كه از اطاعت تو را پيشه كرده و راه و سرنوشت كسى است كه براى تو تعبد ورزيده و بندگى كرده است و اما آن كس كه امر تو را عصيان نموده و موارد نهى تو را مرتكب گشته، پس در عذاب خويش تعجيل نفرمودى تا بلكه از حال عصيان به توبه و انابه روى آورد و راه فرمان بردارى تو را پيش گيرد و حال آن كه او در همان ابتدايى كه به عصيان تو اهتمام ورزيد، مستحق تمام عقوبت‌هايى بود كه براى تمام مخلوقات فراهم نموده‌اى.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.