فراز 16 از دعای 37 ( کرامت و عدالت خداوند متعال )

كه باشد آن كه همچون تو كريمى چو تو بنده‌نوازى و رحيمى كدام است آن شقاوت كار بدبخت رسد بر پايه‌ى عاصى دل سخت ترا اى كردگارم جز به احسان ز افضال و كرم توصيف نتوان و جز بر عدل تو نتوان كه ترسيد كسى زان قدرتت ظلمى نمى‌ديد و كس از مزد نيكوكارى خويش به درگاهت نشد محروم و درويش‌ خداوندا به ارواح محمد (ص) و هم بر آل او اى حى سرمد فرستى رحمتت را هر چه زودى نثار او تحيت با درودى مرا هم تو رسان بر آرزويم فروغى بر هدايت آر سويم رشاد نور در قلبم بيفزا و تا آنجا كمالم را توانا كه تا مطلوب خود دريابم آن را رضاى تو به دست آرم همان را تويى پروردگار حى سبحان كه منبع بر كرم باشى و احسان‌

اشعارى از مولوى درباره مرگ عاشق‌