فراز 6 از دعای 37 ( پاداش عظیم الهی )

عمل اندكى را كه پذيرفته‌اى ثواب بسيار مى‌دهى، و بر چيز كمى كه در آن اطاعت شده‌اى پاداش مى‌دهى، تا آنجا كه گويى شكر بندگانت كه پاداششان را بر آن لازم داشته‌اى و جزايشان را از آن بزرگ نموده‌اى كارى است كه بى تو توان باز ايستادن از آن را بر خوردارند، و از اين رو پاداششان داده‌اى، يا گويى سبب آن سپاسگزارى به دست تو نبوده و بدين خاطر ايشان را مزد داده‌اى،

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.