فراز 6 از دعای 37 ( پاداش عظیم الهی )

شكرگزارى‌هاى اندك را كه مى‌پذيرى، شكرگزارى و حق شناسى مى‌كنى. و در برابر فرمان بردارى اندك پاداش مى‌دهى، تا آن حد كه گويى شكرگزارى بندگانت كه پاداش دادن به آن‌ها را لازم دانسته‌اى و بدان خاطر اجرشان را بزرگ ساخته‌اى امرى است كه خود مى‌توانستند به آن توفيق يابند و تو تنها پاداش داده‌اى نه بيشتر، و گويا سبب اين شكرگزارى از ناحيه‌ى تو نبوده است و تو فقط به آن‌ها اجر داده‌اى نه بيشتر. (نه، چنين نيست.)

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.