فراز 2 از دعای 38 ( پشیمانی از خطا )

اكنون اى پروردگار من از اين غفلتها و لغزشها و خودخواهيها به درگاه تو پوزش همى آورم. اعتذر اليك يا الهى منهن و من نظائرهن اعتذار ندامه يكون و اعظا لما بين يدى و من اشباههن. اكنون اى خداوند متعال از آنچه كرده‌ام و از آنچه نكرده‌ام و به درگاه تو معذرت مى‌جويم. آنچنان معذرت كه با پشيمانى توام باشد و آنچنان پشيمانى كه همواره مرا از تكرار غفلتها و لغزشهاى گذشته‌ام باز بدارد و هميشه مانند واعظى سخن سنج و سخنور اندرزم بگويد تا بار ديگر دامنم به معاصى و منكرات آلوده نگردد.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.