و چنان درودى كه به سبب آن، ايشان را بر اعتقاد به اميد نيك به تو و طمع به آنچه نزد توست و پرهيز از تهمت (ستمگرى- العياذبالله- به تو) در آنچه در دسترس بندگان سپردهاى برانگيزى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.