فارسی
فراز 4 از دعای 40 ( انس با مرگ )
فَإِذَا أَوْرَدْتَهُ عَلَيْنَا وَ أَنْزَلْتَهُ بِنَا فَأَسْعِدْنَا بِهِ زَائِراً ، وَ آنِسْنَا بِهِ قَادِماً ، وَ لَا تُشْقِنَا بِضِيَافَتِهِ ، وَ لَا تُخْزِنَا بِزِيَارَتِهِ ، وَ اجْعَلْهُ بَاباً مِنْ أَبْوَابِ مَغْفِرَتِكَ ، وَ مِفْتَاحاً مِنْ مَفَاتِيحِ رَحْمَتِكَ
پروردگار من! ميان ما و مرگ ما الفتى برقرار دار كه به رويش لبخند زنيم و سايه‌اش را براى خويش پناهگاهى مطمئن و مانوس بشماريم، تا وقتى كه به روى ما آغوش مى‌گشايد مشتاقانه به آغوشش درافتيم و مشتاقانه در سايه‌اش بياراميم. مقدم مرگ را در بستر ما مسعود و مبارك گردان و مهمانى او را براى ما خجسته و فرخنده بدار.
تا ضيافت مرگ براى ما ضيافتى شقاوت‌آميز نباشد و در ديدارش خسته‌دل و شرمسار نمانيم.
پروردگار من! مقدر فرماى كه دست مرگ به روى ما در مغفرت و مرحمت بگشايد و كليد مرگ براى ما كليد رحمت باشد.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.
انتخاب شرح:
- حسین انصاریان - محمد رضا آشتیاني - محمد جعفر امامی - محمد بن سلیمان تنکابنی - محمد علي مدرسی چهاردهی - بدیع الزمان قهپائی - سید عليخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید علیخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید محمد باقر حسينی (داماد) - سید محمد باقر موسوی حسينی شيرازی - سید محمد حسین فضل الله - سید محمد شيرازی - سید نعمة الله جزائری - عباس علی موسوی - محمد جواد مغنیه - محمد دارابی - نبیل شعبان
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
