پس (اى خداى مهربان!) به هنگام فرا رسيدن زمان مرگ (و حضور پيك مرگ بر در سرايمان) ما را به ديدار او خوشبخت و به همصحبيت او مأنوس فرما، و ما را در پذيرايى از مرگ به زحمت و مشقت ميفكن و از ديدار او شرمنده و سرافكنده مساز، و مرگ را درى از درهاى آمرزش و كليدى از كليدهاى رحم و بخشايش خود قرار ده؛
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.