فراز 22 از دعای 42 ( پاداشی برتر از پاداشی هر یک از فرشتگان مقرّب و انبیای مرسل برای پیامبر اسلام )

هستى سازا، «محمد» را به خاطر اينكه پيام تو را رسانيد، و آيات تو را بر خلق خواند، و بندگان تو را پند و اندرز داد و در راه تو با جان و مال پيكار و كوشش كرد، چنان پاداشى به او عطا فرما كه بر فرشتگان خاص خود كه از مقربان درگاهند مى‌بخشى. آن اجر و پاداشى كه بر فرستادگان برگزيده خود، اختصاص داده‌اى. درود و رحمت خدا بر او و خاندانش باد كه پاك از گناه و مبرى از خطا باشند.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.