الهى بر محمد (ص) هم ز اولاد
درودت باد تا روحش شود شاد
مرا از آن كسان فرما سرافراز
كه بر اين ريسمانش چنگ و دمساز
زگمراهى آن در اشتباهات
ز نورش راه جويندى در آيات
كه هنگام بلا در پايهى او
پنه گيريم اندر سايهى او
شب تاريك ما را نور رخشان
چه صبحى بر سپيدى كرده تابان
به گفتار فصيح وواز بليغش
نمايد اقتدانى بر دريغش
و از نور چراغش روشنايى
نپويد ره بجز اين شاهراهى
خداوندا تو از آنان شمارم
و در اين سايهى قرآن بدارم
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.