باراالها! بر محمد و آل او درود فرست و ما را در زمرهى كسانى قرار ده كه به ريسمان قرآن چنگ زنند و در رخدادهاى ترديد برانگيز و همانند به سنگر قرآن پناه برند و در سايه سار بال (رحمت) قرآن بياسايند و در روشنى سپيده دم قرآن راه جويند، و با فروغ بامدادش (هماهنگ و) همراه باشند و از مشعل (نورانى) قرآن كسب نور كنند واز غير قرآن راه هدايت نجويند.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.