ايمان آوردم به خداى تعالى كه به وسيلهى تو جهان را روشن ساخت و تاريكى عالم را برطرف فرمود آنچه ناپيدا و مبهم بود به نور تو روشن گشت، ايمان به خدائى آوردم كه تو را از آيات و نشانههاى سلطنت و پادشاهى و عزت و قدرت خود قرار داد.
اى هلال تو را همچون بندگان جفا كش در تطوراتى قرار داده كه گاهى به فزونى و گاهى به كاستن و بدر شدن و هلال گشتن و طلوع گشتن و غروب و روشن شدن، باريك گشتن به كاستن نور از خسوف در تحولات دوران زندگى در گردش و تغيير و تعبير باشى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.