من گرويدم به آن خدايى كه تاريكها را به فروغت روشنى بخشيد، پرتو روشنت را برشبحهاى وهم آلود تراويد، تو را نشانهاى از نشانههاى فرمانروايى و علامتى از علامتهاى قدرتش گردانيد و با افزودن و كاستن، بر آمدن و فرو شدن و درخشندگى وتيرگيت، تو را به انجام وظيفه كشانيد.
در همهى اين حالات تو او را مطيع فرمانى، و به ارادهاش شتابانى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.