ايمان آوردم به كسى (خدائى) كه تاريكىها را به وسيلهى تو روشن كرد، و مجهولات و مبهمات را به سبب تو آشكار ساخت، و تو را نشانهاى از نشانههاى ملكش، و علامتى از علامات سلطنت و حكومتش قرار داد، و تو را با زيادى و نقصان (نور و روشنايى)، و به طلوع و افول، تابندگى و گرفتنى (كسوف) خدمتگزار و فرمانبردار ساخت، و در همهى اين احوال تو مطيع و فرمانبردار هستى، و به سوى خواستهاش شتابانى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.