ايمان آوردم به آن كس كه تاريكىها را به وسيلهى تو روشن گردانيد، و چيزهاى مبهم را به فروغ تو پديدار نمود، و تو را نشانهاى از نشانههاى چيرگى و فرمانروايى خود قرار ده، و به فزونى و كاستى و طلوع و غروب و تابندگى و تيرگى رام و مسخر ساخت، و تو در همهى اين حالات، فرمانبردار او بودى و بىدرنگ در پى انجام دادن هر چه مىخواست.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.