فارسی
فراز 2 از دعای 44 ( ورود به راه‌های احسان پروردگار )
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي حَبَانَا بِدِينِهِ ، وَ اخْتَصَّنَا بِمِلَّتِهِ ، وَ سَبَّلَنَا فِي سُبُلِ إِحْسَانِهِ لِنَسْلُكَهَا بِمَنِّهِ إِلَى رِضْوَانِهِ ، حَمْداً يَتَقَبَّلُهُ مِنَّا ، وَ يَرْضَى بِهِ عَنَّا
و سپاس خدائى را سزا است كه (راهنمائى به) دين خود (آنچه كه به آن عبادت و پرستش مى‌شود) را به ما عطا نمود، و ما را (نه امتهاى گذشته را) به ملت خويش (اسلام) اختصاص داد، و در راههاى احسان و نيكيش درآورد تا به وسيله‌ى نعمتش در آن راهها رفته به سوى رضاء و خشنوديش دست يابيم، سپاسى كه آن را از ما بپذيرد، و به وسيله‌ى آن از ما خشنود گردد (رحمتش را بر ما ارزانى دهد)
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.
انتخاب شرح:
- حسین انصاریان - محمد رضا آشتیاني - محمد جعفر امامی - محمد بن سلیمان تنکابنی - محمد علي مدرسی چهاردهی - بدیع الزمان قهپائی - سید عليخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید علیخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید محمد باقر حسينی (داماد) - سید محمد باقر موسوی حسينی شيرازی - سید محمد حسین فضل الله - سید محمد شيرازی - سید نعمة الله جزائری - عباس علی موسوی - محمد جواد مغنیه - محمد دارابی - نبیل شعبان
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
