و سپاس خدائى را سزا است كه (راهنمائى به) دين خود را به ما عطا نمود، و ما را به ملت خويش (اسلام) اختصاص داد و در راههاى احسان و نيكيش درآورد تا به وسيلهى نعمتش در آن راهها رفته به سوى رضايش دست يابيم سپاسى كه آن را از ما بپذيرد و به وسيلهى آن از ما خوشنود گردد،
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.