فراز 2 از دعای 44 ( ورود به راه‌های احسان پروردگار )

حمد و سپاس مخصوص خداوندى است كه دينش را به ما عطا فرمود، آئين و ملتش را به ما اختصاص داد، و ما را در راههاى احسان و نيكى‌اش درآورد تا با مدد نعمتش آن راه را به سر منزل رضوان و خشنوديش بپيماييم، چنان سپاسى كه از ما بپذيرد، و به وسيله‌ى آن از ما خشنود گردد.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.