فراز 2 از دعای 44 ( ورود به راه‌های احسان پروردگار )

و سپاس خدايى را كه دين خود را به ما بخشيد. و ما را به آيين و ملت خود اختصاص داده و برگزيده و در راههاى احسان و نيكيش رهسپار كرد، تا به سبب نعمت و احسانش به سوى بهشتش و خشنودى و رضايش حركت كنيم؛ سپاسى كه آن را از ما بپذيرد و با آن از ما خشنود شود.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.