فارسی
فراز 7 از دعای 44 ( دعا برای اعمالی فارق از ریا و شهرت طلبی )
وَ حَتَّى لَا نَبْسُطَ أَيْدِيَنَا إِلَى مَحْظُورٍ ، وَ لَا نَخْطُوَ بِأَقْدَامِنَا إِلَى مَحْجُورٍ ، وَ حَتَّى لَا تَعِيَ بُطُونُنَا إِلَّا مَا أَحْلَلْتَ ، وَ لَا تَنْطِقَ أَلْسِنَتُنَا إِلَّا بِمَا مَثَّلْتَ ، وَ لَا نَتَكَلَّفَ إِلَّا مَا يُدْنِي مِنْ ثَوَابِكَ ، وَ لَا نَتَعَاطَى إِلَّا الَّذِي يَقِي مِنْ عِقَابِكَ ، ثُمَّ خَلِّصْ ذَلِكَ كُلَّهُ مِنْ رِئَاءِ الْمُرَاءِينَ ، وَ سُمْعَةِ الْمُسْمِعِينَ ، لَا نَشْرَكُ فِيهِ أَحَداً دُونَكَ ، وَ لَا نَبْتَغِي فِيهِ مُرَاداً سِوَاكَ .
تا آنكه هيچ دست به جانب كارى ممنوع دراز نكنيم و قدم به راهى ناروا برنداريم و هرگز شكم را از غير لقمه‌اى كه حلال گردانيدى پر نسازيم (زيرا خوردن حرام منشا هر طغيان و عصيان است و موجب سلب حضور قلب در عبادت و عدم توفيق بر اعمال خير و طاعت است و سبب غلبه نفس اماره بر عقل قدسى شود و كشور دين و ايمان را تاراج كند و سرمايه سعادت ابد را نابود گرداند) و تا زبان جز به سخنى كه معين كردى نگشائيم (و از هر حرفى كه ناصواب است مانند دروغ و تهمت و غيبت و فحش و لغو و بيهوده زبان در بنديم) در علمى جز آنچه ما را به ثواب و عطاى تو نزديك ساز در رنج بيهوده نكشيم (و علم) و عملى جز آنچه از عقاب و انتقام تو ما را نگاه دارد فرا نگيريم و باز (كرم كن و) تمام اعمال ما را خالص از شايبه‌ى ريا و سمعه بگردان تا طاعت را خاص تو و براى رضا و خشنودى و تقرب به حضرتت بى‌هيچ شرك و ريا به جاى آريم و به هيچ كس در طاعت و عبادتت نظر نبسته و مراد و مقصودى جز تو نداشته باشيم.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.
انتخاب شرح:
- حسین انصاریان - محمد رضا آشتیاني - محمد جعفر امامی - محمد بن سلیمان تنکابنی - محمد علي مدرسی چهاردهی - بدیع الزمان قهپائی - سید عليخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید علیخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید محمد باقر حسينی (داماد) - سید محمد باقر موسوی حسينی شيرازی - سید محمد حسین فضل الله - سید محمد شيرازی - سید نعمة الله جزائری - عباس علی موسوی - محمد جواد مغنیه - محمد دارابی - نبیل شعبان
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
