كريمى و بر بندگان بردبار
در، از عفو بگشودهاى هر كنار
بود توبه بر بندگان نام در
به وحيت از آن در، تو دادى خبر
چه والاست آن در، كه گمكرده راه
كند توبه پس از تو جويد پناه
دوروئى ندارد در آن توبه راه
كه آن توبه باشد بنام اله
گناهان كند محو و اندر بهشت
شود توبه گر در پى سرنوشت
بهشتى كه انهار دارد روان
بود جاى پاكان و پيغمبران