خدايا، تويى كه در معامله با بندگانت سود كردنشان را بر خود بايسته كردهاى و به گاه روى آورد به آستانت كاميابىشان و افزون به بهرهشان اراده نمودهاى، و فرمودهاى كه فرخنده و فرهمند باد نامت: «هر كه نيكى كند مزدش ده برابر بود و آن كه بدى مرتكب شود كيفرش تنها همانند آن باشد».