فراز 16 از دعای 45 ( بندگان واقعی شکرگزار احسان خداوند هستند )

پس خلائق به لطف و كرم تو به ذكر و دعا موفق شده و ياد تو مى‌كنند و به فضل و احسانت بر شكر و سپاست به حقيقت توفيق مى‌يابند و به امر تو جرات كرده و به دعاء و راز و نياز با حضرتت زبان مى‌گشايند (چون اگر تو امر به دعا نمى‌كردى مخلوق ضعيف چه جرات داشت كه با سلطان باعظمت ملك وجود به دعا و راز و نياز لب گشايد و خواهش و تمنا كند؟) و تصدق و احسانها كه خلق به فقرا در راه تو مى‌كنند براى طلب مزيد احسان تست (پس بندگان در صدقه با تو معامله ربوى كنند كه بر حسب وعده تو در مقابل هر دينارى هفتاد و بيشتر از لطف حضرتت عوض گيرند و تو هم به وعده‌ى خود وفا كرده و عطا خواهى كرد) و در عين حال صدقه و احسانهايشان به فقيران سبب نجاتشان از قهر و غضب تو خواهد شد و به رضا و خشنوديت نائل مى‌شوند (يعنى گناهانى كه مرتكب شدند و بدان سبب مستوجب غضب تواند به واسطه صدقه به فقرا مى‌بخشى و عفوشان مى‌كنى و چون فقيران را شاد و خشنود كردند تو از آنها راضى و خشنود مى‌شوى)

استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.