اصحاب ايمان و گرويدگان به توحيد تو را شكر كردند و منت تو را دارند كه آنها را رهبرى و هدايت فرمودى و هدايت تو تفضل و احسان است و دعوت تو امرى است براى آگاهى بندگان، خدايا اگر تو خود دعوت نمىكردى كى و از كجا مىتوان فهميد كه پروردگار ياد بندگان كند و چون شكر نعمت كنند افزونى دهد و چون خدا را بخواند اجابت فرمايد خدايا بندگان تو صدقه دادند براى استرضاى خاطر تو آنها مىخواستند تفضل تو در حق آنها روز افزون شود و از صدقه در راه خدا رستگار گشتند و پيروزى يافتند
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.