و اگر مخلوقى، ديگرى را رهبرى و هدايت كرد و آنگونه هدايت و رهبرى كه تو فرموده بودى، ستايش شده و پسنديده پس شكر و حمد خداى را كه در آن راه مسلكى و راهى در شكرگذارى باقى است مادامى كه الفاظ معنى حمد را مىنمايند و الفاظ دلالت بر معنى مىكند، حمد و سپاس تو را سزاست.