فراز 20 از دعای 45 ( برتری ماه رمضان بر همۀ اوقات سال )

الصّائِمُ فِى عِبادِةَ اللَّهِ وَ انْ كانَ نائِماً عَلى فِراشِهِ مالَمْ يَغْتَبْ مُسْلِماً.«2»

روزه‌دار در عبادت خداست اگر چه در بسترش خواب باشد در صورتى كه از مسلمانى غيبت نكند.

كسى كه در روز گرم و پرحرارت روزه بگيرد، خداوند هزار ملك بر او مى‌گمارد تا صورتش را مسح كنند و وى را تا زمان افطار بشارت دهند.خداوند مى‌فرمايد: چه پاكيزه است بويت و روحت، اى ملكوتيان! شاهد باشيد او را مورد مغفرت قرار دادم.«3»

نَوْمُ الصّائِمِ عِبادَةٌ وَ نَفَسُهُ تَسْبيحٌ.«4»

خواب روزه‌دار عبادت، و نَفَسَش تسبيح خداست.

لِلصّائِمِ فَرْحَتانِ: فَرْحَةٌ عِنْدَ الاْفْطارِ، وَ فَرْحَةٌ عِنْدَ لِقاءِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ.«5»

براى روزه‌دار دو خوشحالى است: يكى وقت افطار، و ديگر زمان لقاى الهى.

عَلَيْكَ بِالصَّوْمِ، فَانَّهُ زَكاةُ الْبَدَنِ، وَ جُنَّةٌ لَاْهْلِهِ.«6»

بر تو باد به روزه، كه اين واجب الهى زكات بدن، و براى اهلش مانع از عذاب الهى است.

مَنْ صامَ يَوْماً فِى سَبيلِ اللَّهِ كانَ كَعَدْلِ سَنَةٍ يَصُومُها.«7»

كسى كه يك روز روزه بگيرد و نيّتش در راه حق باشد، روزه آن روزش برابر با يك سال روزه است.

انَّ اللَّهَ وَكَّلَ مَلائِكَةً بِالدُّعاءِ لِلصّائِمينَ.«8»

خداوند پاره‌اى از ملائكه را مأمور دعا براى روزه‌داران كرده است.

الصَّوْمُ لى وَ انَا اجْزى‌ بِهِ.«9»

روزه براى من است و من جزاى آن هستم (يا من به آن جزا مى‌دهم، زيرا احدى جز من توان حساب كردن بهره آن را ندارد).

چهار طائفه دعايشان مستجاب است، زيرا درهاى آسمان به روى آنان باز مى‌باشد و دعا تا عرش حق مى‌رسد:دعاى پدر براى فرزندش، دعاى مظلوم عليه ستمگر، دعاى حج رفته، و دعاى روزه‌دار تا وقت افطار.«10»